Gebed (Deel 1) - True Truth

‘n vertaling, verwerking en opsomming van ‘n skrywe van JC Ryle oor gebed

“n mens gedurig moet bid” – Lukas 18:1
“Ek wil dan hê dat die manne op elke plek moet bid” – 1 Timotheus 2:8

1. Gebed is absoluut noodsaaklik vir verlossing

Geen mens kan verlossing ontvang sonder om daarvoor te vra in gebed nie. Verlossing is deur genade alleen, deur geloof alleen en ek sal enige tyd by ‘n sterfbed staan en sê: “Glo in die Here Jesus Christus selfs in hierdie oomblik en jy sal gered word”. Maar dat ‘n mens verlossing kan hê sonder om daarvoor te vra, dit kan ek nie in die Bybel sien nie.
Ons kan God nie ken, in Christus, sonder om met Hom in gebed te praat nie.
Ons leer mense ken op aarde deur met hulle te praat, en so alleen leer ons God ken deur met Hom te praat.
As ons met Hom in die hemel wil wees, moet ons Sy vriend op aarde wees deur gemeenskap met Hom deur gebed.
Ons lees in Openbaring 7:9 “daar was ‘n groot menigte wat niemand kon tel nie, uit alle nasies en stamme en volke en tale; hulle het gestaan voor die troon en voor die Lam.” In die hemel sal daar dus ‘n heerlike lied van oorwinning opklink uit die mond van al die verlostes want hulle verlossing is uiteindelik voltooi, daar sal geen onmin in daardie lied wees nie, hulle sal almal sing uit een hart en stem. Hulle ervaring sal almal dieselfde wees:
– Hulle het almal geglo.
– Hulle is almal in dieselfde bloed van Christus gewas.
– Hulle is almal wedergebore.
– Hulle het almal daarvoor gevra in gebed – hulle was bidders in die skool van gebed.
Om biddeloos te wees is om sonder God te wees, sonder Christus, sonder genade, sonder hoop, sonder hemel en op die pad na die hel toe.

2. ‘n Gewoonte van gebed is een van die sekerste kenmerke van ‘n ware Christen

Die eerste teken van lewe na ‘n geboorte is asemhaling. So is die eerste teken van wedergeboorte dat ‘n persoon begin bid. (Luk 18:1,7) Hulle is mense wat “wat dag en nag tot Hom roep.”
Die Heilige Gees wat hulle nuwe skepsels maak, werk in hulle die gevoel van aanneming en laat hulle uitroep “Abba, Vader”. (Rom 8:15) God het geen stom kinders nie. So natuurlik soos dit is vir ‘n baba is om te huil, so natuurlik is dit vir die nuwe natuur van ‘n wedergebore kind van God om te bid. Ek het versigtig gekyk na die lewens van God se heiliges in die Bybel van Genesis tot Openbaring en ek het nie een gevind van wie se geskiedenis veel vir ons opgeteken is, wie nie ‘n man van gebed was nie. Ek vind dit ook opgeteken dat die karaktereienskap van die goddelose is dat hul nie tot God roep nie (1Petr 1:17, 1Kor 1:2, Ps. 14:4)
Ek het die lewensverhale gelees van vooraanstaande Christene deur die geskiedenis vanaf die dae van die Bybel. Sommige was ryk, ander arm. Sommige was geleerd, ander ongeleerd. Sommige was biskoppe, ander Presbiteriane, sommige Baptiste, sommige onafhanklikes. Sommige was Calviniste, ander Armeniane. Sommige het ‘n liefde gehad vir liturgie, ander nie. Maar een ding het hulle almal in gemeen gehad. Hulle was almal mense van gebed.
Waar ons die verslae lees van sendingorganisasies van oral oor die wêreld, lees ons dat bekeerlinge, hoe verskillend ookal hulle bekerings, bid.
Ek sê nie dat dit mag wees dat ‘n mens sonder hart en sonder erns bid nie, of dat die blote feit dat iemand bid alles sê oor die toestand van sy siel nie. Daar mag baie skynheiligheid en bedrog wees in baie mense se gebede. Maar wat ek wel sê is dat om nie te bid nie is ‘n duidelike bewys dat iemand nog nie ‘n ware Christen is nie. Hy voel nog nie sy sonde nie. Hy kan nie sê hy het God lief of dat hy in die skuld is by Christus nie of dat hy verlang na heiligheid nie. Hy het nie ‘n begeerte na die hemel nie. Toe God Ananias gestuur het na Paulus in Damaskus het Hy geen ander bewys van hartsverandering aan hom gegee nie as net, “Kyk hy bid” (Hand 9:11). Hartlike Gebed wat vloei uit ‘n gebroke en verslae hart sal God nie verag nie (Ps 51:17).
Jou leer mag korrek wees, jy mag die belydenisskrifte ken en waardeer, maar dit mag blote kopkennis wees en lei tot partyskap, maar kan jy net so goed met God praat as oor Hom?

3. Daar is geen verantwoordelikheid in Christendom wat so verwaarloos word as gebed nie.

Daar is vandag meer kerke as ooit tevore. Daar is baie mense wat kerk toe gaan. Tog is daar ‘n groot gebrek aan private en publieke gebed. Ons mag dalk geskok word as ons mag uitvind hoeveel belydende Christene glad nie bid nie.
Mense asem God se lug in, sien en voel God se son, loop op God se aarde, geniet God se genade. Hulle liggame gaan dood. Die oordeel en ewigheid lê voor hulle maar tog praat hulle nooit met God nie. Hulle leef soos diere wat sterf sonder ‘n siel.
Baie se gebede is blote vorm, ‘n stel woorde wat maar net uit gewoonte geprewel word, sonder denke of betekenis. Hulle sê ‘n paar haastige sinne op wat hulle geleer het in Sondagskool of hulle sê die “Onse Vader” op sonder enige geloof of verwagting dat die petisies daarin vervat, beantwoord sal word. Gebed by etes is net ‘n rympie, gebede soos “Segen Vader, Geven eten. Laat ons nimmer U vergeten. Amen”. Is ons regtig dankbaar vir Sy voorsiening en dank ons Hom regtig uit die hart, is die gebed enigsins tot Hom gerig.
Om in die bed te lê en ‘n gebed te mompel of haastig ‘n gebed te prewel terwyl jy was en aantrek is nie in God se oë gebed nie. Woorde sonder hart is net so waardeloos soos die drom geslaan van die heiden voor sy stom afgode. Saulus het waarskynlik baie lang gebed opgesê voor die Here hom op die Damaskus pad ontmoet het, maar dit was nie voordat sy hart gebroke was dat die Here gesê het: “Kyk hy bid” nie.
Vind jy hierdie aantygings vreemd en ongevraagd. Mag ek jou dan herinner dat dit nie natuurlik is om te bid nie. Wat die vleeslike verstand bedink is vyandskap teen God. Die natuurlike begeerte van die mens se hart is om te vlug vir God en om niks met Hom te doen te hê nie. Sy gevoel teenoor God is nie liefde nie maar vrees. Hoekom sal ‘n mens wil bid as hy geen begrip het van sonde nie, geen geestelike begeertes het nie, geen geloof in onsienlike dinge nie en geen begeerte na heiligheid en die ewigheid nie.
Dis ook nie mode om te bid nie. Wie saam met ‘n ongelowige in ‘n kamer slaap is dikwels skaam om te bid, of wie in ‘n publieke plek eet is skaam om voor die wêreld God te dank vir die kos. Dis mode om goed te bestuur, mooi aan te trek, mooi te sing, konserte en teaters toe te gaan, intelligent te wees, ‘n sportheld of liefhebber te wees of ‘n grapkas te wees, maar dis nie gewild om te bid nie.
As jy kyk na die lewens wat baie leef, kan jy jou dan indink dat sulke mense dag en nag teen sonde bid as hulle dan juis in sonde baljaar. Kan jy dink hul vra God om genade om Hom te dien as daar by hulle geen sigbare begeerte is om God te dien nie. O nee, dis duidelik dat die oorgrote meerderheid niks van God vra nie, of hulle bedoel nie wat hul vra nie. Om te bid en te sondig kan nie saam woon in dieselfde hart nie. Gebed sal sonde verteer of sonde sal gebed verstik.
Het jy vergeet hoe sterf baie mense. Soos hulle dood naderkom is dit asof hulle ‘n inleiding tot God vra. Hulle weet nie hoe om Hom aan te spreek nie en dit lyk of hulle nog nooit vantevore met Hom gepraat het nie. Sterfbeddens is groot openbaarmakers van geheime.

4. Gebed is daardie handeling waarvoor daar die grootste aanmoediging is.

God maak gebed maklik. Alles is gereed. Hy antisipeer alle objeksies en probleme. Daar is dus geen verskoning vir biddeloosheid nie.
Die weg is deur Sy offer aan die kruis geopen. God se heiligheid en geregtigheid behoort geen sondaar af te skrik nie. Laat hy maar net tot God roep in die Naam van Jesus en vra dat die bloed van Jesus hom reinig van alle sonde en hom met God versoen en hy sal ‘n God op die troon van genade vind wat te gewillig is en gereed staan om te hoor. In daardie naam mag ons vrymoediglik tot God nader en met sekerheid vra. God is gereed om te hoor – is dit nie ‘n bemoediging nie?
Daar is ‘n Advokaat en Voorbidder altyd gereed om opregte gebede as ‘n soet geur aan die Vader voor te lê naamlik Jesus Christus. Hy meng dit met sy eie voorbidding as ons Hoëpriester en oudste Broer. ‘n Banknoot is waardeloos as die handtekening van die goewerneur van die reserwebank nie daarop voorkom nie. Die gebed van ‘n arme kind van Adam is ‘n powere ding op sigself maar met die handtekening van Jesus vermag dit baie. Sy oor is altyd oop vir die geroep van almal wat genade nodig het – is dit nie ‘n aanmoediging nie?
Daar is die Heilige Gees om ons in ons swakheid in gebed te help. Hy sal ons “gedagtes gee wat asemhaal en woorde wat brand.” Verseker kan die Here se kinders hoop om gehoor te word want dis nie maar net hulle wat alleen bid nie maar die Heilige Gees wat in hulle pleit (Rom 8:26) – Is dit nie ‘n aanmoediging nie?
Daar is ontsaglike groot beloftes vir die wat bid:
– Bid en vir julle sal gegee word, soek en julle sal vind, klop en vir julle sal oopgemaak word. (Matt 7:7,8)
– Alles wat julle in die gebed vra sal julle ontvang as julle glo. (Matt 21:22)
– Wat julle in My naam vra sal ek doen sodat die Vader in die Seun verheerlik kan word (Joh 14:13).
– As julle iets in My Naam vra sal Ek dit doen (Joh 14:14)
– Wat het Jesus bedoel toe hy die gelykenisse van die “Onbeskaamde Vriend”(Luk 11:5) en die “Onregverdige Regter” (Luk18:1) vertel het. Lees en dink hieroor na. As dit nie ‘n aanmoediging en aansporing vir gebed is nie dan het woorde geen betekenis nie. Niks is te groot, te hard of te moeilik vir gebed nie. Gebed het die Rooisee gekloof, water uit die rots laat voortkom, manna uit die hemel laat reën en vuur uit die hemel laat afkom op Elia se offer. Gebed het die raad van Agitofel verydel en veroorsaak dat God 185000 van Sanherib se Assiriese weermag in een nag verslaan het.(2 Kon 19:16-37).
Koningin Mary van Skotland het gesê: “Ek vrees die gebed van John Knox meer as ‘n weermag van 10000 man”. Gebed het siekes genees, dooies opgewek en siele gered. Gebed het vuur oorwin en leeus se bekke gestop (Daniel en sy vriende) en die son laat stilstaan.
Iemand het vir Augustinus se moeder gesê: “Die kind van baie gebede sal nie verlore gaan nie”. En dit was so – na jare se gebed vir haar seun wat in diepe sonde geleef het, is Augustinus gered.
Maar waar sal iemand aan die einde sy kop wegsteek wat so ‘n uitnodiging en aanmoediging tot gebed verontagsaam het. Wat kan gesê word van iemand wat sterwe sonder gebed. Mag daar nie so iemand wees wat hierdie skrywe lees nie.

5. Getrouheid in gebed is die geheim van heiligheid.

Hoekom doen en bereik sommige kinders van die Here meer as ander ?
Hoekom vorder sommige vinniger op die pad van heiligmaking as ander ? Sommige bly babas na hulle bekering. Hulle kom nie vry van gewoontesondes nie, hulle bly op melk en ontwikkel nooit ‘n begeerte na vaste kos nie. Hulle bly kinderagtig, kleinlik van verstand en met ‘n nouheid van hart. Hulle brood is soos die brood van die Gideoniete, droog en gemuf, hulle skoene oud en verslete, hulle klere verniel en geskeur (Jos 9:4,5).
Ander groei soos gras na die reën, soos Israel in Egipte. Hulle gaan altyd vorentoe soos Gideon (Rigters 8:4). Hulle voeg genade by genade, geloof by geloof, krag by krag.
Elke keer as jy hulle ontmoet is hulle harte groter, hulle geestelike statuur groter, hoër, sterker. Elke jaar sien hulle meer, weet hulle meer, glo hulle meer, voel hulle meer.
Hulle besit nie net goeie werke nie maar hulle is ywerig daarin. Hulle doen nie net goed nie, maar hulle word nooit moeg van goed doen nie. (Titus 2:14, Gal6:9)
Hulle pak groot dinge aan en bereik groot dinge. As hulle faal, probeer hulle weer. As hulle val is hulle gou weer op en al hierdie tyd dink hulle van hulleself as onverdienstelike diensknegte wat niks doen nie.
Hulle maak Christendom mooi en lieflik in almal se oë. Selfs die ongelowige wêreld prys hulle. As jy hulle ontmoet kan jy glo dat hulle net soos Moses, sopas uit die teenwoordigheid van God uitkom. As jy hulle groet voel jy verwarm deur hulle teenwoordigheid asof jou siel naby ‘n vuur was.
Wat is die rede? Die wat nie heilig is nie bid min. Die wat heilig is bid baie. Geestelike en natuurlike grootheid is afhanklik van die gebruik van God se genademiddels en die grootste hiervan is ywerige gebed. Kyk maar na Moses, Dawid, Daniël, Paulus, Markus, Luther, Calvyn, Whitfield, Venn, Murray M’Cheyne, Andrew Murray ens.
Gebed is kragtig, verkry vars uitstortings van die Heilige Gees. Hy (die Heilige Gees) alleen begin en voltooi die werk van genade in ‘n man se hart. Maar Hy wil gevra word en wie meeste vra, ontvang die meeste.
Gebed is die sekerste geneesmiddel teen die duiwel en gewoontesondes maar dan moet ons die volle besonderhede daarvan voor God oopsprei en dit na die voete van Jesus sleep en Hom vra om hulle terug te stuur na die put.
Onthou net gebed is nie ‘n wondermiddel in sigself nie. Die objek van gebed is God deur Jesus Christus. In gebed praat ons met God, wees dus eg en opreg.

6. Verwaarlosing van gebed is die grootste oorsaak van terugval

Die Galasiers het goed begin maar toe begin hulle luister na dwaalleraars.
‘n Mens mag vol ywer jou geloof bely terwyl jou gevoelens warm en opgewek is soos Petrus maar in die uur van beproewing jou Meester verloën.
‘n Mens kan jou eerste liefde verloor soos die Efesiërs. ‘n Mens mag ‘n geestelike leier volg vir ‘n seisoen en dan soos ‘n Demas teruggaan na die wêreld.
Die slegste ding wat ooit met ‘n mens kan gebeur is om terug te val. ‘n Gestrande skip, ‘n afvlerk arend, ‘n tuin oorgroei met onkruid, ‘n harp sonder snare, ‘n kerk in ruïnes – al hierdie dinge is ‘n hartseer gesig maar niks is so erg soos ‘n teruggevalle Christen nie. ‘n Gewonde gewete, ‘n verstand siek van homself, ‘n geheue vol selfveroordeling, ‘n hart gewond met God se pyle, ‘n hart gebroke deur die las van innerlike veroordeling – dit alles is hel op aarde.
Van al die oorsake vir so ‘n terugval is die verwaarlosing van gebed die belangrikste. Bybels gelees sonder gebed, preke aangehoor sonder gebed, vriendskappe gevorm sonder gebed, reise onderneem sonder gebed, daaglikse gebed haastig en sonder hart, hierdie is die spiralende trappe na onder, na ruïnering en uiteindelike val.
Dis die proses waarlangs weifelende Lot’s, onstabiele Simsons, vroue verafgodende Salomo’s, onbetroubare Asaf’s, ploeibare Josafat’s en oordadig versigtige Marta’s gevorm word in Christus se kerk. Mense val in privaatheid lank voordat hulle publiek val. Hulle val terug op hulle kniee lank voordat hulle voor die oë van die wêreld val.
Hulle het Jesus se waarskuwing vergeet – “Waak en Bid” en daarom is hulle soos Petrus nie in staat om te staan in die oomblik van versoeking nie. Die wêreld neem notisie van hulle val en spot luidkeels maar is salig onbewus van die oorsaak.

7. Gebed is een van die beste resepte vir geluk en tevredenheid.

Ons lewe in ‘n wêreld waar hartseer triomfeer. Daar kan nie sonde wees sonder hartseer nie – dis die noodwendige gevolg. Ons liggame, families, eiendom, kinders, vriende, werkers, bure en ons werk is alles fonteine van teleurstellings en pyn. Hoe meer ons liefhet, hoe groter ons smart en teleurstelling.
Hoe sal ons deur hierdie vallei van trane kom met die minste pyn en wat is die resep vir vreugde in so ‘n wêreld soos hierdie? Ek ken geen ander resep as die gewoonte om alles deur gebed na God te neem nie. Dit is die eenvoudige advies wat die Bybel gee reg deur die Ou Testament tot in die Nuwe testament. Sê die Psalmis nie “Roep my aan in die dag van benoudheid: Ek sal jou uithelp, en jy moet My eer. ” (Ps. 50:15). “Werp jou sorg op die HERE, en Hy sal jou onderhou; Hy sal nooit die regverdige laat wankel nie. ” (Ps. 55:22). Wat sê die apostel Paulus? “Wees oor niks besorg nie, maar laat julle begeertes in alles deur gebed en smeking met danksegging bekend word by God. En die vrede van God, wat alle verstand te bowe gaan, sal julle harte en julle sinne bewaar in Christus Jesus. (Fil 4:6,7). En wat sê die apostel Jakobus: “Is daar iemand onder julle wat ly? Laat hom bid.”(Jak 5:13). Dit was die praktyk van al die heiliges wie se lewensverhale vir ons opgeteken is in die Bybel. Dit is wat Jakob gedoen het toe hy bang was vir sy broer. Dit is wat Moses gedoen het toe die mense hom wou stenig in die woestyn. Dit is wat Josua gedoen het toe Israel verslaan is deur die manne van Ai. Dit is wat Dawid gedoen het toe hy in gevaar was by Kehila. Dit is wat Hiskia gedoen het toe hy die brief van Sanherib ontvang het. Dit is wat die kerk gedoen het toe Petrus in die tronk gegooi is. Dit is wat Paulus gedoen het toe hy in die gevangenis in Filippi gegooi is.
Dis wanneer ons ons laste self wil dra wanneer ons hartseer word. Daar is ‘n vriend wat terwyl Hy op aarde was ‘n hart gehad het vir armes, siekes en hartseer mense, ‘n vriend wat die hart van ‘n mens ken want Hy het 33 jaar as mens onder ons geleef, ‘n vriend wat kan huil saam met die wat ween, want Hy was ‘n man van smart en bekend met krankheid, ‘n vriend wat in staat is om te help, want nooit was daar aardse pyn wat Hy nie kon gesond maak nie. Daardie vriend is Jesus Christus. Die weg om gelukkig te wees is om altyd ons hart vir Hom oop te maak. Dis soos die Neger wat toe hy gedreig en gestraf is altyd maar net geantwoord het, “Ek moet die Here vertel!”
Jesus kan vrede in die hart gee in ‘n tronk, tevredenheid te midde van armoede, vertroosting te midde van hartseer, vreugde op die rand van die graf. Daar is ‘n magtige volheid in Hom vir sy gelowige kinders wat Hy gereed is om uit te stort op elkeen wat daarvoor vra in gebed. O verstaan tog dat geluk nie afhanklik is van uiterlike omstandighede nie, maar van die stand van die hart.
Gebed kan die gaping in ons hart vul en vir die golwe sê: “word stil, bedaar”. Gebed kan kruise vir ons ligter maak om te dra. Gebed kan ‘n deur vir ons oopmaak wanneer die weg onbegaanbaar lyk. Gebed kan Een afbring wat sal sê: “Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie”(Heb 13:5) of “Dis die weg gaan daarop”(Jes 30:21). Gebed kan ‘n straaltjie van hoop inlaat wanneer alle aardse vooruitsigte verdwyn het. O, moenie wees soos Hagar in die woestyn wat blind was vir die put van lewende water langs haar nie.
Wil jy ‘n gelukkige Christen wees – Bid!

Volgende keer gaan ons voort met raad vir bidders en biddeloses.