Beklee jou met die Here Jesus Christus (Meer as oorwinnaars Deel 2A)

Wil jy oorwinning hê oor sonde? Ken dan jou vyand van buite en van buite. Maar hoe kry jy oorwinning oor die vyand van binne. Die geheim lê om jou te beklee met jou ware “Oorwinnaar” – Maar hoe?

Terugblik

In die eerste aflewering van hierdie “Meer as Oorwinnaars” reeks het ons gekyk na die die stryd van die Christen van binne en buite, die “satan” van buite, en die “vlees (ou natuur)” van binne. Hierdie tweede boodskap handel oor hoe ons oorwinnend kan wees in hierdie stryd deur Christus aan te trek. Dit plaas ons ook hier in twee dele naamlik 2A en 2B. Hier volg nou deel 2A maar lees eers weer:

Efesiërs 6v10-20
“Eindelik, my broeders, word kragtig in die Here en in die krag van sy sterkte. Trek die volle wapenrusting van God aan, sodat julle staande kan bly teen die liste van die duiwel. Want ons worstelstryd is nie teen vlees en bloed nie, maar teen die owerhede, teen die magte, teen die wêreldheersers van die duisternis van hierdie eeu, teen die bose geeste in die lug. Daarom, neem die volle wapenrusting van God op, sodat julle weerstand kan bied in die dag van onheil en, nadat julle alles volbring het, staande kan bly. Staan dan vas, julle lendene met die waarheid omgord, met die borswapen van die geregtigheid aan, en as skoene aan julle voete die bereidheid vir die evangelie van vrede. Behalwe dit alles neem die skild van die geloof op waarmee julle al die vurige pyle van die Bose sal kan uitblus. En neem aan die helm van verlossing en die swaard van die Gees—dit is die woord van God— terwyl julle met alle gebed en smeking by elke geleentheid bid in die Gees, en juis daartoe waak met alle volharding en smeking vir al die heiliges en vir my, sodat ‘n woord my gegee mag word as ek my mond oopmaak om met vrymoedigheid die verborgenheid van die evangelie bekend te maak, waarvoor ek ‘n gesant is in kettings, sodat ek daarin vrymoediglik mag spreek soos ek moet spreek.

Ons diepste en finale stryd is teen ons inwonende sondige natuur

Ons het in die vorige deel begin kyk na Efesiërs 6 vers 10 tot 20 en ek dink net dit is nodig dat ons daardie beginsel waarna ons in die vorige deel gekyk het, dat ons daardie spyker goed inslaan, M.a.w. dat ons sal verstaan dat die diepste stryd, die finale stryd is nie regtig teen die duiwel nie. Die finale stryd  is teen ons eie vlees. Die duiwel kan niks doen om ons te laat sondig, tensy ons self voor onsself swig nie.  Voordat ons nie self binne die mure van die stad kapituleer nie, het ons nog nie die oorlog verloor nie.  Die bombardemente van die Satan, of  as ek meer by Paulus se beeldspraak kan bly, die vurige pyle van die Satan, is grootliks daarop gerig om ons vlees te inflammeer, om ons vlees dus te versterk, sodat ons moeilik kan staande bly teen hierdie aanslag. So dit was die inleidende beginsel wat ek onder u aandag wou bring.

Die toepassing wat ek net kan herhaal, wat ek dink vir ons van die allergrootste belang is, is dat omdat ons die stryd verloor wanneer ons hom verloor in terme van ons eie vlees, omdat ons voor ons eie vlees swig, kan ons nooit die verantwoordelikheid vir ons sonde op die duiwel sit nie, want dit is uiteindelik ek wat voor myself swig.

Verskye vertolkings van Efesiers 6

Hierdie gedeelte (Efes 6:10-20) is nie die maklikste gedeelte nie. Dit is nogal ‘n moeilike gedeelte omdat daar soveel beeldspraak is en omdat ‘n mens baie Skrif met Skrif moet vergelyk om agter te kom presies wat bedoel die apostel Paulus hier.  As ‘n mens luister na wat in ons dae in boeke en preke verkondig word oor hierdie gedeelte, dan kom jy agter dit is dikwels baie uiteenlopend.  Baie van ons is waarskynlik maar taamlik ongemaklik met baie van die vertolkinge van hierdie gedeelte, maar dit is asof ‘n mens nie altyd mooi weet wat om daarmee te maak nie.  Daarom is dit nodig dat ons in diepte hierna gaan kyk, dat ons in verantwoordelikheid hierna sal kyk, dat ons werklik ons harte daarop sal sit om te verstaan soos die Here wil hê ons moet verstaan.  Om te verstaan soos die apostel Paulus dit wou tuisbring.
Nou wil ek nie myself aanmatig en sê, wel ek dink, ek weet, en ek verstaan nie, maar ek het wel die eerste keer toe ek daardeur gewerk het baie, baie geworstel oor hierdie verse.  Ek het baie opgelees en uiteindelik by die ou Puriteine weer baie lig gekry. Ek het in my gemoed taamlik vrede dat ek baie naby is aan die regte verstaan hiervan, nie omdat dit nou ek is nie, maar omdat ek dit gekontroleer het aan die hand van die geskrifte van groot manne en vroue van God, deur die eeue.  Ek het baie van die dinge wat ek in my eie lewe ervaar, ook gelees in hulle geskrifte, dat hulle dit ervaar het, en so raak dit uiteindelik dus ‘n wonderlike stuk bevestiging en sekuriteit.

Dit is ook nodig dat ons hierdie gedeelte verstaan om die slaggate van al die verspotte en absurde vertolkings en toepassings wat uit hierdie gedeelte dan gehaal word, dat ons daardie slaggate sal vermy.

Oorbehebtheid of miskenning van Satan

Dit is so dat as ons hierdie gedeelte nie reg benader nie, dan loop ons gevaar om oorbehep te raak met die duiwel.  Dit is ‘n baie belangrike beginsel dat ons nie met die duiwel oorbehep sal raak nie.  Dit is so dat die apostel Paulus hier sê dat ons worstelstryd is nie teen vlees en bloed nie, maar dit is teen die owerhede, teen die magte, teen die wereldheersers van die duisternis van hierdie eeu, sê die Ou Vertaling, teen die bose geeste in die lug.
Dit is so dat die duiwel ook vandag ‘n werklikheid is.  Dit is so dat daar niks in die geskiedenis gebeur het sedert die Pinksterdag wat nie ook vandag gebeur nie. Niks het verander wat die duiwel betref nie. So hy is ‘n verskriklike werklikheid. Ons ken dit in ons lewens. Party van ons ken dit beter as ander. Party van ons het al meer dramatiese manifestasies hiervan gesien as ander.

Ons leef in ‘n tyd wat die bestaan van die duiwel afgemaak, afgelag word, soos ‘n bangmaakstorie vir kinders. Terwyl ons dus baie sterk en ernstig moet beklemtoon dat die duiwel is ‘n verskriklike werklikheid.  En ons moet beklemtoon dat die duiwel magtig is, moet ons terselfdertyd sê een van die grootste foute wat ’n Christen kan begaan is om oorbehep te raak met die duiwel.  Die Christelike lewe is altyd maar weer die lewe op die snykant van die mes, of jy val, m.b.t. die duiwel, die kant af, of jy ontken sy bestaan, of jy ignoreer sy bestaan, of jy val aan die anderkant van die perd af en jy raak oorbehep met hom. Ek is nie seker watter van hierdie twee dwalinge hom die beste pas nie. Hy geniet natuurlik die aandag wat soveel Christene vandag vir hom gee. Ons moet dit reg benader.
Hoe kan ons seker maak dat ons dit reg benader? Met enige gedeelte soos hierdie, moet jy seker maak jy gebruik die regte vertrekpunte, die regte beginsels.  Jy moet kyk of jy ‘n sleutel kan kry wat so ‘n gedeelte oopsluit.  Ek wil nou een sleutel voor julle hou en tweedens wil ek dan sê hoe moet ons daardie sleutel gebruik.

Die sleutel tot die regte verstaan van hierdie gedeelte

So, mag ek weer sê, net so tussen hakies, waar ek gaan, kom ek agter dat gelowiges nie verstaan hoe belangrik dit is dat ons die regte vertrekpunte sal hê in ons denke oor die Christelike geloof nie.  ‘n Mens kan nie glo hoe naïef is Christene nie.  ‘n Mens kan nie glo hoe Christene geneig is om alles vir soetkoek op te eet nie.  ‘n Mens kan nie glo hoe mensgesentreerd Christene kan wees nie.  Mense wat sê hulle is gered.  Mense wat die mooiste lofliedere vir die Here sing, maar vanaand, môre as hy moet begin uitleef wat hy sê hy glo, dan raak hy weer totaal mens-gesentreerd, op homself ingestel, ens.
Ek sê nou ‘n mens kan dit nie glo nie, maar helaas kan ek dit glo, want ek het in my eie lewe baie jare gesoek en geworstel om die vertrekpunte geformuleer te kry.  Dit is vandag baie moeilik, want ons is uitgelewer aan baie verskillende teologiese raamwerke of paradigmas en ons is geneig om alles te lees wat voorkom en so raak ons dan deurmekaar, en bly deurmekaar en ons bly geskommel en ons bly geroer en ons bly in ‘n doolhof.

Die Christosentriese beginsel

Die beginsel dus wat ek wil beklemtoon is nie net ‘n beginsel of sleutel wat hierdie gedeelte oopsluit nie, dis ‘n gedeelte wat die hele Bybel in ‘n sin oopsluit en besonderlik die hele Nuwe Testament oopsluit.
Ons kry hierdie beginsel reeds in die eerste vers wat ons gelees het, vers 10:
“Eindelik my broeders word kragtig in die Here en in die krag van Sy sterkte.”  Dink vir ‘n oomblik, watter beginsel sien jy daar?  Wat ek hier sien en ek is oortuig dit is die sleutel wat hierdie gedeelte oopsluit, is die begrippe:  “In die Here en in die krag van sy sterkte.”Die beginsel wil ek noem die Christosentriese beginsel. Vers 10 beheers die hele gedeelte. Dit wat ons in die volgende tien verse kry, tot en met vers 20, lê embrionaal reeds hier in vers 10. Die volgende verse rol eintlik net vers 10 oop.

“Word kragtig in die Here en in die krag van Sy sterkte.”
Dit is die hart van wat die apostel Paulus hier wil sê.  Wat ons dus moet verstaan, die sleutel tot oorwinning, ook in ons geloofslewe, nie net om die gedeelte te verstaan nie, maar ook om die gedeelte uit te leef, vind ons in Jesus Christus.  Dis die beginsel.  Dit is ‘n beginsel wat ons kompromieloos moet vashou, soos wat ons beeld na beeld na beeld probeer verstaan, in Christus.  Alles wat ons het as gelowiges.  Alles, sonder ‘n enkele uitsondering, kom na ons toe in Christus.  Daar is niks wat ons buite Christus het nie.  In Christus.  Hierdie is geen geringe beklemtoning nie.

Beklee jou met die Here Jesus Christus

Kom ek verwys julle net na ‘n ander gedeelte in die Nuwe Testament wat dit bevestig.  Romeine 13, vers 12:  “Die nag is byna verby; dit is amper dag. Laat ons dan ophou met die werke van die duisternis; laat ons die wapens van die lig opneem.”
Hier het ons ‘n paralelle gedeelte, dit is nie so uitgebreid soos in Efesiers 6 nie, dis nie soveel “detail” nie.
Paulus het hier dieselfde gedagte van: “Laat ons die wapens van die lig opneem”.  Dan gaan hy voort:
Vers 13:   “Ons moet welvoeglik lewe soos dit in die daglig hoort. Daar moet geen drinkery en uitspattigheid, geen ontug en onsedelikheid, geen rusie en jaloesie wees nie. Nee, julle moet lewe soos volgelinge van die Here Jesus Christus en nie voortdurend daarop uit wees om julle sondige begeertes te bevredig nie.”

Die Nuwe Vertaling van vers 14 help ons nou nie eintlik nie.
Kom ek lees die ou vertaling wat ‘n meer letterlike verklaring is:  “maar beklee julle met die Here Jesus Christus en maak geen voorsorg vir die vlees om sy begeerlikhede te begeer nie.”

Vers 12 sê dus:  “Laat ons dan die werke van die duisternis aflê en die wapens van die lig aangord.”
en Vers 14: “beklee julle met die Here Jesus Christus.”
Efesiërs 6 handel oor die wapenrusting wat ons moet aantrek, waarmee ons ons moet beklee.  As ons dus nou wil weet wat leef in die apostel Paulus se gemoed as hy daardie beeldspraak in Efesiërs 6 gebruik, kom ons gebruik dan Romeine 13 om vir ons lig daarop te werp, want dis dieselfde skrywer wat hier skryf.  Hy sê dit in eksplisiete terme; hier praat hy ook van die wapens van die lig wat ons moet aangord, maar hier sê hy:  “Beklee julle met die Here Jesus Christus.”
Waarop kom dit dus neer?

Jesus Christus is ons wapenrusting

Die hele wapenrusting, van A tot Z, is niks anders nie as Jesus Christus.
Ek wil dit herhaal, want dit is die sleutel wat vir ons daardie gedeelte oopsluit. As ons hierdie sleutel mis, dan word ons onvermydelik prooi van allerhande fabels en allerhande stories, stel dit maar so.
Jesus Christus is die wapenrusting en ons moet Hom aantrek, ons moet ons met Hom beklee. Hy is die wapens van die lig. Dit het ons nog.  Ons sal dit moet uitwerk.  Uiteraard is dit nou seker nie so maklik as ‘n mens die vraag vra, nou maar hoe is Jesus Christus die wapenrusting, hoe trek ek Hom aan?  Dan kan ‘n mens nie sommer uit die vuis uit antwoord nie.  Dan moet ons by die Skrif  bly.

Paulus werk dit deur die genade van die Here vir ons uit daar in Efesiërs 6. En dis wat ons gaan doen.  Dis waarmee ons in die volgende weke sal besig wees.  Om die vraag te antwoord:  “Hoe trek ons Jesus Christus, wat die wapenrusting is, hoe trek ons Hom aan?”  Let op wat sê hy.
Rom. 13: (ou vertaling)   “maar beklee julle met die Here Jesus Christus.” Hy sê nie net “beklee julle met Jesus” nie.  Hy sê nie net “beklee julle met Christus” nie, hy sê nie net “beklee jul met die Here” nie. Hy sê “beklee julle met die Here Jesus Christus“.  En Paulus was ‘n man wat uiteraard sy teologie geken het.  Ons moet aanvaar dat die Skrif ook woordeliks geïnspireer is en dat die volle titel van ons Here Jesus Christus nie vir spek en boontjies hier geskryf staan nie.
Hier in Romeine 13 wil hy dus vir ons sê ons moet ons beklee met die volle omvang van dit waarvoor Jesus Christus staan.  Dit wat Hy is.

Here (Kurios – Koning)

Hierdie drie titels wat hy hier gebruik, die Here (Kurios – die koning) m.a.w. beklee julle met die feit dat Jesus Christus die allerhoogte koning is, die Een wat regeer, die Een aan wie alle mag in die hemel en op aarde gegee is. Die Een voor wie almal sal buig.

Jesus (Verlosser)

Jesus was die naam van Sy vernedering.  Julle sal onthou dat die naam Jesus beteken: Hy sal Sy volk van hulle sonde verlos.  So Jesus dui op die feit dat Hy gekom het as Verlosser van sondaars.

Christus (Gesalfde)

Christus dit is die Griekse vorm van die Hebreeuse Messias.  Dit beteken die Gesalfde.  Hierdie naam van ons Here, nl. “Christus” wil vir ons sê dat Hy gekom het as die belofte van die eeue, Hy is die een wat die Vader deur die eeue belowe het vir sy volk en Hy is die een wat in die volheid van die Heilige Gees gewerk het en nou nog werk.  Hy is dus die Een wat met volle mandaat van die Vader gekom het en met volle mandaat van die Vader steeds werk.  Hy doen dus nie Sy ‘eie dingetjie’ nie, met respek gesê.  Hy werk in volmaakte harmonie en in eenheid en in pas met die Vader en ook die Heilige Gees.  Hy het dus gekom in terme van die verlossingsverbond soos wat dit van ewigheid af vasgelê is, voor die grondlegging van die aarde.

Beklee jou en omhels Jesus in Sy volle wese

Dit wil dus vir ons sê dat as ons ons met Hom wil beklee, dat ons nie maar een aspek, of een komponent, of een faset van ons Saligmaker sal vat en daarmee op loop gaan nie. Dit wil vir ons sê dat ons as gelowiges onsself moet verantwoord en onsself moet oefen daarin om volledig deur die geloof alles wat in die Skrif oor Hom geopenbaar is en van Hom geopenbaar is te omhels, te ken, te verstaan en uit dit te lewe.  Die “Here” “Jesus” “Christus”.

As ons Hom nou net sou ken as Jesus, wat sondaars verlos, dan het ons ‘n halwe wapenrusting.  As ons net met Hom sou werk as die Koning, dan het ons ‘n halwe wapenrusting.  Ensovoorts.  Dit is nie ‘n akademiese gevaar die nie.  As ‘n mens se oë hiervoor oop is dan sien mens in die kerkgeskiedenis en in die manifestasies van die kerk van ons dag dat daar in sekere kringe grootliks net gewerk word met een dimensie van Wie ons Saligmaker is.  Jy sal sommige kringe kry wat net roem in Hom as die Verlosser van sondaars.
Dit is uiteraard wonderlik goed.  Maar die probleem is nie met dit waarin hulle roem nie, die probleem is met dit wat hulle verwaarloos.  Ja, Hy is wonderlik, wonderlik die Verlosser van sondaars, maar Hy is ook die groot Koning.  Hy is ook die Een voor wie alle teenstand moet swig.  Hy heers.  Hy beweeg onstuitbaar voort in die uitvoering van Sy plan.  Dan kry jy nou weer ander kringe waar daar eensydig beklemtoon word dat Hy die Koning is, maar waar jy baie selde hoor dat daar  bv. oor Hom gesing word as die Verlosser;  baie selde geroem word dat Sy bloed ons as sondaars verlos het.  Diegene wat al rond was in die kerk van die Here, dié van u wat onderskeidend rondbeweeg, sal weet waarvan ek praat.  Jy kry sekere kringe, as jy na die liedere kyk van kerke en strominge, dan kom daar baie interessante perspektiewe na vore. Daar is beweginge in ons tyd wat baie sterk sing bv. oor die koningskap van Christus, maar baie selde hoor jy iets van die kruis, iets van Hom as die Verlosser van sondaars, en omgekeerd.

Wat ek dus wil sê, as ons Hom wil aantrek as ‘n volle wapenrusting wat ons ten volle beskerm moet ons seker maak dat ons die volle spektrum van wie en wat Hy is in die geloof sal omhels.  Daarvoor is dit nodig dat ons Hom so sal ken.  M.a.w. as ons een aspek van sy Persoon, van Sy karakter, van Sy werk verwaarloos dan het ons ‘n Achilleshiel. Die duiwel ken sy teologie en hy ken ons leemtes en hy weet waar ons die punt mis. Dit is net daar waar die duiwel ons dan bykom, by daardie Achilleshiel.

Hierdie was die eerste deel (deel 2A) van ‘n transkripsie van die tweede boodskap uit ‘n reeks getiteld “Meer as Oorwinnaars” deur Nico van der Walt.

Ander dele van hierdie reeks: Deel 1A, Deel1B

U kan dit ook luister

L0012-02 Meer as Oorwinnaars Deel 2

Volg hierdie link en doen ‘n “search” onder “Series” = meer as oorwinnaars
om al die boodskappe in die reeks te sien en te speel